نام دیگر بوراکس چیست و چه کاربردهایی دارد؟

نام دیگر بوراکس چیست ؟ بوراکس نام دیگر ترکیب طبیعی است که در جنوب و مرکز کالیفرنیا به نام تترابورات سدیم استخراج شده است. تترابورات سدیم از اکسیژن، سدیم و بور تشکیل شده است و خواص شیمیایی زیادی با نمک خوراکی دارد. بوراکس یک ذخیره معدنی طبیعی است که از تبخیر مکرر دریاچه ها و بستر رودخانه ها تولید می شود. اصطلاح بوراکس به چند ترکیب شیمیایی مختلف بر اساس ساختار سدیم تترابورات با تعداد متفاوتی از مولکول ‌های آب متصل به آن اشاره دارد.

بوراکس چیست؟

بوراکس (به هر شکلی) یک جامد کریستالی سفید رنگ در دمای اتاق است و از نظر شیمیایی در شرایط نگهداری عادی پایدار است. حلالیت بوراکس با دمای آب افزایش می یابد. در دمای آب 0 درجه سانتی گراد بوراکس حل می شود و حداکثر درصد وزنی محلول اشباع 1.99 درصد تولید می کند، در مقابل در دمای آب 100 درجه سانتی گراد این مقدار به 65.64 درصد افزایش می یابد. هنگامی که بوراکس در آب حل می شود، یک محلول قلیایی ضعیفی تولید می کند که سطح pH را ثابت نگه می دارد. از دیدگاه شیمیایی، بوراکس حاوی یون [B4O5 (OH) 4 ] ^2- است. بوراکس همچنین به راحتی به اسید بوریک و سایر بورات ها تبدیل می شود که کاربردهای زیادی دارند. واکنش آن با اسید کلریدریک برای تشکیل اسید بوریک به صورت زیر است:

Na2B4O7 · 10H2O + 2HCl → 4 H3BO3 + 2 NaCl + 5H2O

باتوجه به نگرانی در مورد سمیت بوراکس که به عنوان تمیز کننده و ماده موجود در محصولات لباسشویی حذف شده است،سسکوئی کربنات سدیم در اتحادیه اروپا به عنوان «جایگزین بوراکس» به فروش می رسد.

اولین نمونه های بوراکس در چندین دریاچه خشک در تبت یافت شد. ذخایر بسیار بزرگتری بعداً در جنوب غربی ایالات متحده یافت شد که بیشتر بوراکس صنعتی جهان از آنجا می آید.

نمونه های بوراکس زمانی که تازه هستند شفاف اند. اما در نهایت در ساختار شیمیایی خود آب را از دست می دهند و مات می شوند و پودر سفید رنگی روی سطوح شان ایجاد می شود. اگر اجازه دهید آب شود، در نهایت به پودر سفید تبدیل می شوند. هنگامی که یک نمونه بوراکس آب خود را از دست می دهد، به یک ماده معدنی جدید به نام تینکالکونیت تبدیل می شود که حاوی همان بوراکس است اما نیمی آب دارد و در یک سیستم کریستالی متفاوت متبلور می شود. اگر می پرسید نام دیگر بوراکس چیست بهتر است بدانید که تترابورات سدیم است.

کاربردهای بوراکس

محصولات بوراکس را می توان به سه گروه تقسیم کرد. مواد معدنی، محصولات تصفیه شده و اسید بوریک. مواد معدنی تولید شده عبارتند از یولکسیت، کلمنیت و هیدروبوراسیت. بوراکس به طور سنتی به عنوان یک ماده اولیه برای تولید اسید بوریک استفاده می شود، با این حال هیدروبوراسیت در حال حاضر ماده اولیه است که هزینه تولید کمتر و محصولی با محتوای کلرید پایین تر را می دهد.

هیدروبوراسیت و کلمنیت در بازار سرامیک و هیدروبوراسیت نیز در بازار کشاورزی و نفت و گاز عرضه می شود. محصولات تصفیه شده از بوراکس دکاهیدرات، بوراکس پنتاهیدرات و بوراکس بی آب تشکیل شده است. این محصولات تصفیه شده در طیف وسیعی از بازارها از جمله کشاورزی، سرامیک، شیشه، فایبرگلاس عایق، فایبر گلاس نساجی، شارهای ذوب و تعدادی از کاربردهای تخصصی دیگر کاربرد دارند.

بوراکس که به صورت تجاری فروخته می شود تا حدی آبگیری شده است. بوراکس جزء بسیاری از مواد شوینده، لوازم آرایشی و لعاب مینا است. از آن برای ساخت محلول های بافر در بیوشیمی، به عنوان یک ضد حریق، به عنوان یک ترکیب قارچ، سپرهای جذب نوترون برای منابع رادیواکتیو،  عامل بافت دهنده در پخت و پز و به عنوان یک ماده افزودنی استفاده می شود. همچنین به عنوان عامل پیوند متقابل در اسلایم، به عنوان یک قلیایی در توسعه دهندگان عکاسی و به عنوان پیش ساز سایر ترکیبات بور و همچنین به عنوان حشره کش همراه با اسید بوریک کاربرد دارد. اکنون می توانید به پرسش نام دیگر بوراکس چیست به راحتی پاسخ دهید.

خطرات بوراکس

برخی از حیاتی ترین اثرات بوراکس بر تولید مثل است که در آن اثرات مخربی بر بیضه ها داشته و با ناهنجاری های جنینی و مرگ در ارتباط است. اثرات استفاده مکرر پوستی در انسان موجب تحریک و حساسیت می شود. عوارض استفاده بیش از حد عبارتند از تهوع، استفراغ، اسهال، اریتما، لایه برداری پوست، و تشنج. در بسیاری از موارد درماتیت پوشکی و سوختگی های شدید مشاهده شده است و درمان با اسید بوریک و بوراکس ممکن است منجر به دپرسیون تنفسی، سیانوز و مرگ بیماران شود.