گوارگام چیست و از کاربردهای آن چه می دانید؟
گوارگام چیست؟ گوارگام یا صمغ گوار که به نام گواران نیز شناخته می شود از لوبیای گوار محصول بومی جنوب آسیا استخراج می شود. دانه های گوار آسیاب می شوند و از نظر محتوای صمغ گوار غربال می شوند. این پلی ساکارید اسفنجی، یک گالاکتومانان، یک غلیظ کننده طبیعی با خواص تثبیت کننده و امولسیون کننده است. فرآیند هیدراتاسیون به دانه ها کمک می کند تا صمغ گوار خود را آزاد کنند. صمغ گوار به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود.
صمغ گوار عمدتاً از پلی ساکارید هیدروکلوئیدی با وزن مولکولی بالا تشکیل شده است که از واحدهای گالاکتوپیرانوز و مانوپیرانوز با پیوند گلیکوزیدی تشکیل شده است که از نظر شیمیایی می توان آن را گالاکتومانان توصیف کرد.
فهرست مطالب
تاریخچه مصرف گوارگام
گوارگام بومی شبه قاره هند است. گوار عمدتا در هند، پاکستان، ایالات متحده و همچنین در برخی از مناطق آفریقا و استرالیا رشد می کند. در زمان های قدیم، گوارگام تنها به عنوان پروتئین غنی برای تغذیه گاو استفاده می شد. همچنین به عنوان سبزی سبز در هند استفاده می شود. پس از جنگ جهانی دوم، کمبود عمده صمغ وجود داشت که تأثیر نامطلوبی بر صنایع نساجی و کاغذ گذاشت. در آن زمان صمغ گوار به عنوان مناسب ترین جایگزین برای صمغ های کمیاب مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1953 فناوری استخراج صمغ گوار پس از یک دهه در ایالات متحده و هند تجاری شد.
توصیف گیاه گوار
گیاه گوار گیاهی یکساله است که با نام Cyamopsis Tetragonaloba شناخته می شود. این گیاه منبع مهم تغذیه انسان و حیوانات است، نیتروژن خاک را بازسازی می کند و آندوسپرم دانه گوار یک هیدروکلوئید مهم است که به طور گسترده در طیف گسترده ای از صنایع استفاده می شود.
گیاه گوار در مناطق بسیار مقاوم به خشکی و نیمه خشک که اکثر گیاهان از بین می روند، شکوفا می شود. در خاک های شنی بهتر رشد می کند. مناطق ایده آل برای کشاورزی غرب، شمال غربی هند و بخش هایی از پاکستان است. مراکز اصلی فرآوری گوارگام در ایالت های شمال غربی هند است.
گیاه گوار از 2 فوت تا 9 فوت ارتفاع رشد می کند. جوانه های این گیاه به رنگ سفید هستند و با باز شدن گل به صورتی روشن تغییر می کنند. گل‌ها به رنگ ارغوانی تیره در می آیند و به دنبال آن غلاف‌های گوشتی بذر تولید می شوند که در تابستان رسیده و برداشت می شوند.
غلاف های بذر به صورت خوشه ای رشد می کنند. صمغی که از دانه های گوار استخراج می شود، ژلی در آب تشکیل می دهد که معمولاً به آن صمغ گوار می گویند. گوار به شدت به خشکی مقاوم است و در مناطق نیمه خشک که گیاهان کمی در آن رشد می کنند، رشد می کند. اکنون می توانید به این سوال که گوارگام چیست پاسخ دهید.
دوره برداشت گوارگام
فصل رشد گوارگام 14 تا 16 هفته است و به هوای نسبتاً گرم و بارندگی ملایم، همراه با آفتاب فراوان نیاز دارد. باران بیش از حد می تواند باعث «برگی» شدن گیاه شود و در نتیجه تعداد غلاف ها یا تعداد دانه در هر غلاف کاهش یابد که بر اندازه و عملکرد دانه تاثیر می گذارد.
این محصول به طور کلی پس از بارندگی های موسمی در نیمه دوم ژوئیه تا اوایل آگوست کاشته می شود و در اواخر اکتبر اوایل نوامبر برداشت می شود. گوار یک محصول طبیعی است که از باران تغذیه می شود. بسته به بارندگی موسمی، اندازه کل محصول گوار از سالی به سال دیگر متفاوت است. پس از برداشت، هنگامی که غلاف ها در اثر نور خورشید خشک می شوند، آنها را از غلاف ها خارج کرده و به پودر تبدیل می کنند. ابزارها و سیستم های مختلفی وجود دارد که از طریق آنها می توان صمغ های طبیعی را کاملاً بهداشتی از درخت استخراج کرد که اکنون در تولید تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. اکنون باید به جواب پرسش گوارگام چیست رسیده باشید.
مشخصات استاندارد گوارگام
از این گیاه می توان برای تغذیه دام ها و در پرورش ماهی مورد استفاده قرار داد. گوارگام را می توان در صنایع غذایی نیز مورد استفاده قرار داد. حداقل استانداردها برای صمغ گوار با کیفیت خوب در FCC ایالات متحده و مشخصات اتحادیه اروپا به شرح زیر تعریف شده است:
- رطوبت: حداکثر 14 درصد خاکستر (کل): حداکثر 1.5%
- باقیمانده نامحلول در اسید: حداکثر 4%
- گالاکتومانان: 75% دقیقه
- پروتئین: حداکثر 7 درصد
- آرسنیک: حداکثر 3 پی پی ام
- سرب: حداکثر 10 پی پی ام
- روی: حداکثر 25 پی پی ام
- مس و روی: حداکثر 50 پی پی ام
